Opierając się na wieloletnim doświadczaniu własnej niepełnosprawności ruchowej oraz tworzeniu na polu sztuk wizualnych, filmu, performansie i muzyki Joanna Pawlik zaprosiła do udziału w projekcie artystki i artystów z niepełnosprawnościami mowy, ruchu, słuchu i wzroku.
Scenariusz zawiera wypowiedzi artystów, ale także fragmenty ich snów, utwory Wiktora Okroja oraz zapis dialogów tworzonych w trakcie prób wspólnie przez wszystkich uczestników projektu. To swoisty patchwork osobistych wyznań zderzanych z cytatami z wypowiedzi polityków. Wszystko zaś w świetnych, swobodnych, jazzowych, punk rockowych aranżacjach, bo muzyka jest w tym projekcie równie ważna jak słowo – podejmuje dialog i improwizuje na temat emocji, które na scenie pojawiają się za sprawą słów.